EDİYLE BÜDÜLEŞMEK '2'

Deli gönül bir yâre avundu
Yar benden nefret eder imiþ
Yazýn davasýn kýþta savundu
’He’ dediði güne piþman imiþ

Kara gözlerini sevdiðim yar
Sen vardýn’da, ben aldým yar
Madem göynün yok idi yar
’He’demen ,zehirli yýlan imiþ

Edi Büdü olduk ,yaþ gereði
Sevgi barýndýrmaz yüreði
Göz deðil, sanki kusur küreði
Geçen günler bir yalan imiþ

Boþ dolmuyor, dolu almýyor
Meþrep uymayýnca olmuyor
Çaresizlik aþka benzemiyor
Bütün huyuma düþman imiþ

Bayramlýk aðzýný bir açýnca
Edebi hayayý kenara atýnca
Þeytan-ý laine, huzur satýnca
Kör sevgiye ,dil ‘lan’ imiþ

Ýþ görürsün, iþin beðenmez
Düþ görürsün, düþ beðenmez
Nüfustaki yaþýn beðenmez
Dili intizar , hali yaman imiþ

Vefa ,güven ,iflas edince
Keþkeler misafir olunca
Ýyilik zerre, kusur kabarýnca
Eldeki sermaye ,güman imiþ

Yarsuadýn suçu ,arsýzlýk
yarlý iken ,yar ile yarsýzlýk
kader ile etsem pazarlýk
’Ýkbal huyun deðiþmen imiþ’

Sosyal Medyada Paylaşın: