Gülüşü Ceplerinde Bir Çocuk

biliyorum ki sevmek, onca satýrýn ve onca anlamýn arasýnda bile
adýný bulmak,
adýna sarýlmak...


önce bir sanrý sandým ellerini
sonrasý bir sanrýdan öte
yabancýlaþtým sanki benliðime
yeni kelimeler eklendi lugatýma
’’sanrýlaþmak’’ gibi zamanla, inat gittim hep alýþkanlýklarýma

muammalarýndan çýkamadým altý çizili cümlelerin
içinde ne aradýðýmý sormayý unuttum hep kendime
hep küstüm, hep barýþtým, hep saçmaladým
çözemedim hiç
bu nasýl bilmece

mesela bu sonsuzluðu hep sana mý göz kapaklarýmýn
bitmeyecekmiþ gibi biriken lirik duygularýmýn
gülüþünü ceplerine sýkýþtýrmýþ bir çocuk gibi bazen
ve sen en sevdiðim çocuk gibisin hep
gözlerin oyuncaklarým
sözlerin mutluluklarým

iþte bu yüzden kurduðun bir cümle olmak var
bir cümlende baþrol olmak var þimdi
öznemle senin, yüklemimle senin, her harfimle
senin kurduðun
gülüþü ceplerinde bir çocuk olduðum

ve adýný bulmak var adýmýn yamacýnda
en güzel baðlaçlarla baðlanmýþ biçimde
bu yazýlanlarýn bir anlamý var sözlüklerde
benim bildiðim en güzel anlamlar senin içinde


biliyorum ki sevmek senin adýna sarýlmak
onca satýrýn ve anlamýn arasýnda bile
adýn öyle þiir, öyle kafiyeli, öyle birden bire




Sosyal Medyada Paylaşın: