Gülüþümde saklýydý aslýnda herþey. Sevgim... Nefretim... Benliðim... Anlamakta zorluk çekiyordum bazý þeyleri. Ve artýk öylesine gülmeye baþladým istemsizce. Normal deðilmiydi ki ? Onca yaþanmýþlýklarýn yorgunluðu var derinliðimde. Ve ben, Kendimi almayý unuttum o derinliklerde...
Yorgundum aslýnda... Yol uzundu ama, Ayaklarýmda derman kalmamýþtý. Sabýrlýydým ama, Sabredecek akýl kalmamýþtý. Yýlmadým ama, Takatim dermaným kalmamýþtý...
Dýþarýdan ne kadar güzel gülüyorum deðil mi? Aslýnda o gülümseyiþin içinde neler saklýydý neler... Ama olsun sevinçlerim kýsada olsa, Yüzümü güldüren güzel þeyler de oldu hayatýmda...
Ve ben þimdi, Bir narin serçeyim kendimce. Gözümden yaþ ise, Ha düþtü ha düþecek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutluyla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.