Korkuyu tükettik ve pek çok þeyi Bir iz gibi kaldýk kendimizde Yediveren yaralarýmýz baharýn yadigari Susmakta çözüm deðil konuþmakta Bir þeylere eþitledik Kendimizle kurduðumuz denklemleri Ve bilinmeyen kaldýk hep Ýçimizdeydi oysa Ne varsa karalarda ve denizlerde Ýnanmaya baþladýk Çocukken bile dudak büktüðümüz masallara Salona geçmiþtik çoktan Ruhlarýmýzý vestiyere býrakýp Açýk edecekti de hayat kendini Gözlerinden çýkamamýþtým Aslýnda… Gözlerine hiç bakamamýþtým
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat halıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.