ellerimizi birbirimize sokuþturup dýþarýda yaðan yaðmura sevgilim sevgim karanlýk ay ýþýðým kelimelerin dilsiz kaldýðý bu yankýnýn dudaðýnda ne sözler düþüverdi uçurumlardan
birikiyor mavi ve derin bir rüya bazen kuþlarýn siyah gölgesi bazen bir balýk kýmýltýsý gibi karanlýk birbirini özleyen çaðrýnýn dalgýnlýðý
ara yansýn sonu gelmez þiirlerin yanaðýndaki tebessüm iþte imkansýz bu bulur bulmaz kaybettiðim teninde yok olduðum þefkat
bütün sesler kalbin atýmýna sýðýyor uzaklardan bir yýldýz göz kýrptý veya yeni bir dünyanýn yeþilimsi sýzýsý içimize sýkýþýp bizi yeniden var ediyor bakýþýnca kaybolan eski zamanlarda
böyle uzun ve sonsuz merasimler ilerledikçe yok oluþlar diliyorum kendime aynalarda oyalanan hayalim kavuþmayý bekliyor seninle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.