KİR DİYEMEZSİN
Hüznün rüzgarlarý üþütür seni
Gurbete gidene dur diyemezsin
Hasret aðlarýna düþürür seni
Hançer al sineme vur diyemezsin
Siyah zülüflerin telinde aklar
Arada sýrada Azrail yoklar
Bilirsin ki seni yaratan saklar
Alýrsa sineyi dur diyemezsin
Sýla uzaklardan özlenen yerdir
Kavuþma umudu besleyen serdir
Un serersin artýk ipleri gerdir
Hasret oklarýný kýr diyemezsin
Avutmaz gönlünü duymadýðýn söz
Dinmiyor içine dökülen o köz
Silinmez ruhuna çizdiði o iz
Kabuk tutmaz kanar kir diyemezsin
Nedir bunca çaba ve bunca emek
Dönüp baktýðýnda eyvaah sa demek
Göz yaþýna katýk olduysa yemek
iyi de kötü de bir diyemezsin
MERYEMCE
teþekkürler efendim
O nasýl bakýþtýr, bir ballý börek
Nasýlda atýyor, bende ki yürek
Gözlerin söylüyor, söze ne gerek
Ýfþa olmuþ aþka, sýr diyemezsin.................Aþýk Lüzumsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.