Sensizlik Cehennem

Sensizlik Cehennem

Bir aþk çemberi, sardý gönül hicranýmý
Tarumar edilmiþ duygularýn nihavend’inde,
Cehennim’in ortasýnda çýrýl çýplak bedenim
Yüreðim üþüyor sensizlikte.

Soðuk bir ölüm arifesinde, öpüþüyor yalnýzlýðým
Cehennem ateþi, yokluðunu ýsýtmýyor

Baðrýmý sararak düðüm atan hýçkýrýklar,
Bir bir anýlarý süslüyor düþlerimde,
Düþlerim sana emanet..
Bensizliðe iyi bak

Sensizliðin cehennemin’deyim..
Saatler kýrýlmýþ, takvimler þaþmýþ,
Kaçýncý ay’dayýz?
Hangi günde’yiz?
Nerdeyim, kimdeyim?
Bilemedim sevgili.

Bensizliðin ertesinde...
Hangi günahýn ýzdýrabýn’da sýðdýrdýn,
Bu çýldýrtan yalnýzlýðýmý.
Ne ara karar verdin küt diye gitmeye

Sensizliðin cehennemeni yaþýyorum
Bir köpeðin kemik kemirmesi gibi,
Beynimi kemiriyor yokluðun.

Nerdesin?
Kimlesin sevgili?
Kendimi senden alamýyorum.

Saçlarýmý saçlarýnla baðladý kader
Zaman’nýn hatýrasýna yeniliyorum

Güneþ üstüme çömelmiþ nafile,
Aydýnlýðýn karanlýðý’nda yürüyorum.

Çýð düþtü yalnýzlýðýmýn hengamesine
Anladým ki, Sensizliðin Cehennem’indeyim

Turgay Parlakyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın: