BU ŞİİR SANA İSTANBUL
Nasýl bir þiir yazayým sana,
Bilemiyorum Ýstanbul !
Sen zaten þiirin ta kendisisin .
Dolaþýyorum,canlý bir tarih gibisin,
Köprüden kalkan vapurunla,
Dolaþýyorum teker teker tüm semtlerini...
Kandili,Ortaköy, Bebek...
Martýlarla simit yerken
Yudumluyorum çayýmý denizi seyrederken
Balýk kokularý burnumda...içime çekiyorum,
Denizinin kokusu ise bana þifa oluyor.
Nasýl bir þiir yazayým sana
Bilemiyorum Ýstanbul !
Sen bir þiirsin...okuyorum.
Seyrediyorum her bir semtini ayrý ayrý,
Ümit veriyor bana havan,suyun,deniz kokun.
Gidiyorum yine Büyük Adaya,
Ada sahilleri dilimde,
En güzel þarkýsýn sen Ýstanbul !
Yine þarkýlarýn dilimde:
(Ýstanbul’u sevmezse gönül)
(Aþký ne anlar )
(Düþsün suya yer yer erisin eski zemanlar)
(Sarsýn bizi akþamda þarap rengi dumanlar.)
Bir þiir yazayým dedim ben sana Ýstanbul ;
Gözlerimde en mutlu güzelliksin,
Ýçimde, hiç susmayan þarkýlarýn...
Ben özledim Ýstanbul !..çok özledim !
Gelebilecek miyim sana bir gün,
Bu þiir sana Ýstanbul !..
Aygün Deniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.