sarıları ararken...
buraya kadar
sarýydý rengi mazinin
kimisi güneþ kimisi hazan sarýsý..
þimdi kaybolasý var insanýn
mavilere doðru
bazen gök bazen deniz mavisine..
hatýrlarmýsýn bilmem
çember çevirirdik yaðmurlardan önce
tenekelerden davul yapardýk
akþamlarý saklanýrdýk
evlere biraz daha geç daðýlmak icin...
biz gözyaþlarýna dayanamazdýk
bizi aðlatanlarýn bile..
renkler arasýnda kayboldu mazimiz
ara renkler boðdu hayallerimizi
fýrçayý unuttuk kalemi unuttuk
biz bir de kendimizi unuttuk..
yapmacýk çiçekleri daha çok sevdik
yemeklerin bile yalancýlarýna kapýldýk...
renkler daha bi sokuldukca yamacýmýza
mazimiz de atimizde bir lahzaya sýkýþtý..
biz vurulduk arkadaþým
vurulmaya vurulduk
leylada hikayeydi mecnun da
biz aldanmaya vurulduk..
sahi kuþlar hala cazibedar mý o kadar
balýklar hoþmudur yine senin ülkende..
vurgun mudur aslýlar keremlere?
bizde vaveylalar kol geziyor
kardeþ kardeþi satýyor kuyulara
eyyubvarani bir pejmurdelik var ..
sorsan herkes musa olmuþ denizleri yaran
biz asýlý kaldýk feleðin çengelinde
hala asýlý kaldýk mazi aðacýnýn dallarýnda..
ey asuman nefes ol boðma bizi
ey yegane perverdigar al bizi çok kirlenmeden
bize bi haller oldu...
zira çok yemekten müzdaribiz
çok çeþitten uhdemiz daraldý..
ufkumuzdan güneþimiz silindi
artýk amacýmýz kalmadý...
ey devran gül nolur biraz
zira mavileri gectim
sarýlarý arar olduk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.