küsüyorsun, yollarým kayýp olsun diye karanlýk gecelerde ay’daki göz izlerimi sileceðim diyorsun suç bende mi yüreðim zemheri nasýl gelirim karlar buzlar ülkesine tutmuyorsun revan’ýma gözlerini
hani ilk bakýþýnda puþt puþkin’nin kahvesinde stalingratta inmeler inerken gözlerime sanki; gözlerim baðlý ben sana bir ömür boyu ebe sözün vardý muhtaç olduðumda gözlerine
þimdi ne üþüdüðümün farkýndayým ne de yandýðýmýn yaratýlmýþ bütün gözler çevrilse üzerime payandasý oluyor gözlerin dünyalar yýkýlmadan üstüme
ah...agnessa bu aralar ne kadar da ihtiyacým var buz mavisi gözlerine sersemlik bu ya bel baðlamýþým pulsuz mektuplarýn gidiþine
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
uranus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.