Derttir ki...
Derttir ki dert ektirip, dert biçtirir insana
Derttir ki aðulanýp ýzdýrap verir cana
Kimisi yabanidir kimi yoldur irfana
Kamu derdim el açýp olsun canana geda
Olmaya ebediyen iki cihanda cüda
...
Dillendi vücud bulup zihnimdeki kaygýlar
Sarsýldý endiþeyle pare pare duygular
Derinliðinde hüznün, ötelendi uykular
Dile uyarlanýp da kime eylense sitem?
Ruhumun feverâný gönlüme oldu mâtem
Gam yüküyle incelip sinede açsa yare
Umulur ki bulunur erbabýndan bir çare
Yalpalanýrsa gönül dokunur zülfüyare
Ýte kalka yürümek sayýlmazsa da fena
Sýdk ile yürümeye layýktý methüsena
Gözlere sinen uyku, kapaðýnaydý muhkem
Kalbin uykusu gaflet! Gaflet karanlýk bir dem!
Esir eder zulmetin ayaðýna müstahdem
Bilinmez mi insanýn en büyük düþmaný nefs
Kahýr çeker gönüllü tutsaklýðýnda nefes
Geçmiþten ibret alýp önüne bakan kiþi
Makas atýp dokuya yokuþa sürmez iþi
Ýplik çürükse zaten tutmaz gönül dikiþi
Su yolunu bulup da akar mýydý çarkýna,
Hakk’ýn âli hatrýnýn varmadýkça farkýna?
Geceden sabaha dek gözlerimden aktý gün
Uykusuzluða kandý uykuyu bölünce dün
Dibi tutmuþ süt gibi tutmuþ yüreðim bugün
Nüksetti kamu dertler filizlenip narýndan
Döküldü gözyaþlarý kaynayýp pýnarýndan
Belini büktü gönlün yanaðýna düþen ar
Karýþtý birbirine neydi zarar neydi kar!
Boðazýna dizilir yüreðindeki efkar
Kusuru çok kulunun, eksikleri de fakat
Tarumar olur sine ya Rab, düþürme firkat!
...
Derttir ki tuzaklarý sabýrla eden ifsat
Derttir ki gam yükünden düþürmez gönle fesat
Çiley-i aþksa þayet içtikçe eyler abad
Bütün dertler bir derde ediyor ise hizmet
Olmasa gerektir ki meþakkati hezimet
Çatýda ki güvercin hu çektikçe aþk ile
Dillenir gönül kuþu dertlendikçe meþk ile
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.