Güzel yolda harcanan ömür, Yarýnýmýzý ihya eden ömür, Kötü yolda harcanan ömür, Yarýn ruhumuza azap dolu ömür.
Vakit nakittir demiþler, Ne kadar güzel söylemiþler, Vaktini boþa geçirenler, Hiç öleceðini bilmemiþler.
Ömür iki dünya arasýnda bir yol, Kendimizi hazýrlamalýyýz saflara kol kol, Ötelerin ötesine geçmek için yeter bir sal, Ömrünün sonunda nasýl olacaðýný görememiþler.
Ömür nedir ki? Göz açýp kapayasýya kadar Bir anlýk gelip geçiyor, Ýnsan hayatýn sonunda Ölüm þerbetini içiyor.
Ölüm þerbetini içmek,vuslata ermek Gaye burada yaptýklarýný dermek, Hayatýn sonunda ipe un sermek, Nedamet duymakla olmuyor artýk.
18 Eylül 2006 HATAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aybars KARLIDAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.