HİÇ BÜYÜK DEĞİL Kİ DÜŞLERİM

Hiç öyle büyük deðil düþlerim,
Harabe bir duman olmasam...
Demli bir çayýn buðusunda gelsem
Yaðmur olsam....
Sýrýlsýklam ýslatsam seni,
Umutsuzluklarý gömsem topraða
Özgürlüðe koþsa düþlerim,
Bir meyhanede konaklasam bu gece...
Sokaklara salsam hasretimi....
Duvarlara yaslanmadan,
Sýðýnaðýma götürse beni ayaklarým,
Hiçbir puþtluðun giremeyeceði
Yüreðine koþsa düþlerim.

Hiç öyle büyük deðil ki düþlerim....
Gýcýrtýyla açýlan kapýlarý olsun evimizin
Bahçede bir salýncak
Sabahlarý çýðlýk çýðlýða çocuk sesleri
Fýrýndan çýkmýþ taze ekmek kokusu
masada köy kokulu reçellerden
Ve sevgili...
Bir bardak çayýn buðusunda bu kez
Sen gelsen soframa.
Cebimizde kuruþlarý denkleþtirsek
Hatta oradan buradan kessek
Kavgalarýmýz olsa saçma sapan
Hani o sudan denen sebeplerden
Dedim ya,
Bir þeylerden sebep bulup küssek
Ve sen beni hep ayný seviyor olsan....

Hiç öyle büyük deðil ki düþlerim
Maskeleri düþse insanlarýn
Biz ardýnda gizlenenleri görsek
Aðlamaktan boyalarý aksa kahpeliklerin
Akþamlarý cam kenarýnda geliþimizi beklesek
Ben sabýrsýz adýmlarla sana gelsem
Söylesene sevgili çok þeymi istiyorum
Hìç öyle büyük deðilki düþlerim

NOGAYTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: