Efyâr'a
Kelimenin cümle içinde ki yeri neyse,
Senin içimde ki yerin de odur.
Cümleler kelimesiz,içim sensiz olmuyor da dene bilir.
Ama ben bunlarý konuþmayacaðým Efyâr.
Ben sana seni anlatacaðým sensizken,
Sensizlik icat olduðunda daha
Babil asma bahçe derdinde,
Hasan Sabbah afyon arýyor,
Þehirler kurulmamýþ,caddeler, sokaklar dizilmemiþti ihtiyaca binaen .
Parayý bulmamýþtý Lidyalýlar.
Ah Efyâr
Sensizken neler düþünüyorum bir bilsen.
Ademi, Havva’yý;
Onlarý cennetten çýkaran Ýblis’i
Hatta aþk meyveleri olan Habil ve Kabili düþünüyorum !
Neler düþünüyorum bilmezsin?
Düþünürken,sýrlarý icat ettim.
Aðlarken anladým seni Efyâr.
Dürülü sýrlarýn açýlýþý bir bir.
Davudi sesler çýnlýyor kulaðýma sensizken,
sensizlik Ýbrahim’i bir duruþtur Efyâr.
Düþününce neler bulunuyor?
Ýbrahim’in bulduðu, görmediði ama bildiði oluyor Efyâr
Ateþe atýlýrken duyduðu teslimiyetin kýzýlý güle çevirmesi mi sensizlik?
Ýsmail’i kurban etmek aþka? Sensizlik; sessizliktir Efyâr.
Lut kavmi isyana çýkmayý,edepsizliði sensizliðe deðiþir miydi bilmem?
Nuh gemisini yaparken ne hayaller kurmuþtu da tüm varlýklarý almayý akýl etmiþti?
Alýnan emre itaat asaletin gereði midir Efyâr?
Asalet,adaleti getirirmiþ.
Adalet! ne ki Efyâr?
Meryem’in saflýðý,Ýsa’nýn varlýðýdýr.
Nurullah’týr Ýsa.
Tur daðýnda asanýn topraða deðiþinde ki Kelimullah’týr Musa.
Kýzýldeniz de vakti geçmiþ secdedir Firavni duruþ.
Gecikmiþ itaat sence nedir Efyâr?
Kimler, tuzak kurdu kendinden olmayana?
Kendinden olmak neydi Efyâr?
Ýnsan olmak sevmek deðil midir?
Sevmek,Ahh Efyâr ahhh!
Bilir misin? Ýki karayý bölen sularý birleþtiren köprüleri kim kurdu?
Gönüller arasý geçiþ varken, ne önemi var ki bunun;
Köprüler kurulmuþtu daha sular yokken.
Adem Peygamber çamurken daha, nur üflenmemiþken;
Var olan Ahmet’i bilmek Efyâr.
Ahmetsiz alem mi olur Efyâr?
"Kün fe yekün" Efyâr
Olmak yoktan.
Yokluk varlýkmýþ bildim.
Bilmeyi öðrenmek, sensizlikmiþ Efyâr.
Sabahýn akþamýn sahibini görüyor musun? Görmüyor musun?
Peki,karanlýkta kimleri görüyorsun Efyâr?
Gündüz gören gözler,gece neden görmez?
Görmek inanmak mýdýr?
Göz görmeye mi yarar? Buna aklýn ne der Efyâr?
Göz mü aklý, akýl mý gözü görür Ey! Efyar?
Bu gün beni görme.
Ben geleceðim seni görmeye Efyâr
Kendini görenlerle,baþkasýný görenlerin savaþý mý veriliyor Efyâr?
Sen varken efkâr yoktu Efyâr.
Renkler yoktu, hava yoktu, su yoktu.
Bir tek o vardý Efyâr bir tek o.
Her þey aslýna rücu eder Efyâr...
Ýlk, sonu bilir.
Bu gidiþ ilkten sonadýr; Efyâr...
Kurtuluþ o dur Efyâr
Duyyy beni Efyârrrr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.