GİDERİZ

Edep atýlsaydý edepli yolda,
Edeplice çaðlar akar gideriz,
Güz gibi yapraklar saðda hem solda,
Lamba diye mumu yakar gideriz.

Biz bildik, biz dedik egomuz tavan,
Bir bölü bilgidir, nedir bu havan,
Saman gibi aþý, lülüsü yavan,
Balya balya döker çýkar gideriz.

Yaþayamaz olduk, doktorsuz, hapsýz,
Üryan-ý handa ki gezdik hesapsýz,
Maazallah dendi bize kitapsýz,
Zülfikar’ý kalbe çakar gideriz.

Yamaç paraþütü uçarsýn yelle,
Masanýn altýnda gövdeyle, kelle,
Gerdeðe girilmez derlerdi elle,
Kendimize san’ý takar gideriz.

Bir ileri, iki geri mehteran,
Bilgi çaðýný da atladýk viran,
Kýyamet beklerken geçiyor devran,
Cennetin yolunu týkar gideriz.

Ozan Baki dilim, doðrayýn dilim,
San’ýn ne, þanýn ne, sen kim, kim ilim,
Böyle gelmiþ böyle gider bu talim,
Dünya ya bir çivi sokar gideriz.

71019 Mümin Üstün
Sosyal Medyada Paylaşın: