SENİ KAYBETTİĞİM GÜN

Sensiz nasýl hüzünler, kaplamýþtý odamý
Sahipsiz mezar gibi, oraya gömülmüþtüm
Yaþýyor sanma sakýn, bu umarsýz adamý
Seni kaybettiðim gün, inan ki ben ölmüþtüm

Sarf ettiðin sözlerin, nasýl zehir gibiydi
Gönül hanem virane, yýkýk þehir gibiydi
Sorma gözyaþlarýmý, akan nehir gibiydi
Seni kaybettiðim gün, inan ki ben ölmüþtüm

Sonbaharla baþladý, kalbimin bað bozumu
Ayrýlýða döndürdü, dilimde her mevzumu
Cehenneme çevirdi, tüm yaþama arzumu
Seni kaybettiðim gün, inan ki ben ölmüþtüm

Yýllar var ki çekilmez dertlere avaneyim
Bir sevdanýn uðruna, dönüp duran pervaneyim
Tadý-tuzu kalmadý, hayatýn divaneyim
Seni kaybettiðim gün, inan ki ben ölmüþtüm

Dünyadan uzaktayým, ruhum baþka âlemde
Görür isen bir yerde, artýk verme selamda
Yüreðimden koparýp, silmiþim bir kalemde
Seni kaybettiðim gün, inan ki ben ölmüþtüm

06. 10. 2019



Sosyal Medyada Paylaşın: