saf şiir
Neye Özlem Duymadım Ki
saf şiir

Neye Özlem Duymadım Ki




Sarar her yanımı, bahara özlem
Ağaçlar yapraksız, kar beyaz yerler
Asumanda kuş yok, karınca erler
Hava tir titretir ölür değerler…

Sarar her yanımı, kabire özlem
Samanyolu ıssız, yıldızlar da sır
Sırları korkutur edilmez tehir
Açılır ordan yol, ebedi şehir…

Sarar her yanımı, sehere özlem
Karanlığım bitmez günahtır sebep
Kalbim puslu elim kolum bağlar ip
Tükendikçe ilim yok olur edep!

Sarar her yanımı, yazara özlem
Kaleminde hakkı yazar yorulmaz
Ne yazmışsa konu deşip sorulmaz
Tevazu sahibi tahta kurulmaz!

Sarar her yanımı, kadere özlem
Nefsime yenildim seçemedim yol
Neyi yaşadıysam tercihimdi çöl
Uçtu gitti ömrüm bana oldu el!

Sarar her yanımı, yararda özlem
Gidenler geleni aratır niye?
Kaybettiğim neyse çektim sineye
Acıyorum giden elli seneye!

Ne yanıma dönsem sararda özlem
Bataklık düştüğüm keder dokuyor
Vicdanım tellaldır bir bir okuyor
Aklımı delirten fikri soluyor!

Saffet Kuramaz

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.