Gölge oldum yetmedi
Kucak açtým bulutlara
Sildim gök yüzünün gözlerini
Demlenirken aþk kokularý
Açtý üzerimde bin bir çiçek
Yudumladým her damlayý
Nefes oldum yaþama
Yetmedi buda yetmedi insanlýk hýrsýna
Kibrit çaktýlar baðrýma
Yanan yüreðime kadeh kaldýrýp
Güneþin yaþlarýna inat
Diktikçe diktiler beton yýðýnlarýný
Uygarlýk adýna aðlýyor yeþiller
Alýþamayacak kalbin bensiz yaþamaya
Aradýkça arayacak gözlerin gölgemi
Bir damla suya hasret kalacak yüreðin
Özledin düþtü gözlerin maziye
Ah etme imkansýzlýða döndürdüðün imkana
Kokla asfalt altýnda kalan yeþili
Cevap veremiyor ruhunun grisi
Ekolojik dengem bir labirentte
Özledim seninle döktüðüm yaþlarý
Sende aðla ben gibi
Kaçan güzel günlere
Aðlýyor kýrlarýmýn yeþili
Sende aðla ben gibi
Özledim seninle döktüðüm yaþlarý
Gönül dili oldum yetmedi
Kucak açtým gönüllere
Yaktým ayrýlýklarý
Sevdanýn karasýný sürdüm gecelere
Gün beyazýnda güldü yüzüm
Umut oldum yarýnlara
Ateþim yetmedi
Serptiðim sevda tohumlarýma inat
Yaktýlar koruma kalkanýmý
Aðlýyor en güzel renkler sinemde
Sende aðla ben gibi kýzýla çalarken gözlerim
Siz ey filddiþi kulelerin týnmayan gözleri
Yenik düþtünüz sarardý bakýþlarýnýz
Görmemek için yaþlarýmý
Kara gözlüklerle baktýnýz bana
Aðlayýn ben gibi
Özleyip yakmayan sýcaklýðýmý
Maviler aðlýyor eriyor buzdaðlarým
Zamanýn coþkusunda susuyor sularým
Kahkahalar atarken paranýn þýngýrtýsý
Aðlýyor umutsuzluða gözlerimin martýlarý
Aðlýyor kumlara belenmiþ güvercinim
Aðlýyor suyumun mavisi
Sende aðla ben gibi
Düþsün yaþlarýn sularýma
Maviler uyutmasýn geceleri
Özledim damlalarýmý
Özledim yaðmurumu, karýmý
Yalnýzlýðýna hesap vermek için
Sil artýk kulak kirini
Aðlýyor mevsimin dördü
Ýklimler yersiz yurtsuz düþtü çöllere
Duy sende ben gibi
Hazanýn hükmü yakýn!
NURTEN TARIM