Ýç geçire geçire Boþalmýþ ya içim, Kum saati gibi Bom boþ Ve kimsesiz kalmýþým, "Kimsem"i, Yani, Seni beklerken..
Gel be sevdiceðim Gel Gel de Ters-yüz et ömrümü, Ki Bu aþkýn bahanesi "Zaman Kumarhanesi" olmasýn..
Sen gel be imkânsýzým Varsýn imkân utansýn..
Biliyorsun, Bu yaz da sensiz geçti
"Biz" Kaldý Gelecek bahara, Daha olmadý Bir ilk yaza Ya da uzak gülan’a..
Kalmýþým hep biçare Kalmýþým çok garip Mevsimsiz daðlarýn Puslu yamacýnda..
Senin Benmavi doðan güneþle Geleceðin o gün No’lur Acýlar dura Aþk perileri Birmavi kýlavuz ola
Bir an Bu kaos þaþa, Kýrýþmýþ izleðe bir not düþe Bir lahza Bir gýdým "mutluyum" diye, Ah kýyametim gelmeden Bu ayrýlýk Kendi baþýný yiye... 06:EKÝM:2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.