Okyanuslar kadar derinden yüzyýllar kadar uzaktan Yorgundur düþen her gözyaþý -usulca aþýp gelen-
Çökünce akþam kýzýlý dertler saydam bir iz kalýr Acý ve kan! Düþen her damlada þehvetle mayalanýr Döküldükçe her gözyaþý uçurumun yýkýlýr boþluklarý Budanýr dallarý güneþin kendi kabuðuna kapanýr.
Yapýþmýþ kir! Ýnsan eli deðdiði her nesneye Kederlenme gözyaþým! Üzülme sen! Gül biraz. Gelmez misin sen de en derin yerinden insanýn Pýhtýlaþmýþ kirlerin ana rahminden! Dinlen biraz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a77n77k Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.