Tutsak Hayat

Taþ gövdeli devleri yendim,
Bir de nemli gözleri.
Her çatlakta kýrýlan bendim,
Bir yalnýzlýðýmý yenemedim.

Duvalardan sesler duydum,
Vardan uzak, hiçtim, yoktum...
Karanlýktan medet mi umdum?
Bir yalnýzlýðýmý yenemedim.

Çiçekler topladým mevsimlerden,
Þiirlere baðladým heceleri.
Yaþlý geçirdim hep geceleri,
Bir yalnýzlýðýmý yenemedim.

Tarif edilir mi çaresizlik?
Elden ne gelir hak dilemiþse?
Gök kýzýla bürünse de,
Bir yalnýzlýðýmý yenemedim.
Sosyal Medyada Paylaşın: