Umuda çýkan sokaklarda seni aradým Sen umuda çýkmayan sokaklara saklandýn Ben seni bana baðlayan sahilde dolaþtým durdum Sen yýkýlmýþ viranelerde sabahladýn
Zaten saçlarýna dolanmýþ asiliðin vardý Bakýþýnla sözlerinin hepsi bana zarardý Benim gibi sevseydin belki aþk seni sarardý Sen çaresizliðin ýstýrabýnda dolaþtýn
Aþka geçit vermeyen fikrinin karanlýðýna koþtun Çaresizliðe müebbet yemiþ mahkûm gibi durdun Beni ise infazý gerçekleþmiþ bir idam mahkûmu ettin Sehpasýz daraðacýnda neden kendini astýn
Hoþça kal sevmiyorum deseydin ben giderdim Seni böyle çaresiz viranelerde yaþatmaz giderdim Yalnýzlýkla daðýna küsmüþ bir aslan gibi yaþardým Ne ben böyle mahkûm ne sen çaresiz yaþardýn
Katýlýyorum uçan katar katar turna kuþlarýna Zorla seven birisi deðilim yazýk etme gözyaþlarýna Var mahalleye sokaðýmýza yalnýz bensiz yaþa Belki bir gün beni elbet sende anlar piþmanlýðýnla kalýrsýn
Mehmet Aluç-Gülveren
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.