Oturum dertlerimi ellerimle eledim Elime taþla dikenden bir þey gelmedi Bana kapýsýný açmayan yâre gidemedim Binlerce dil döktüm lakin suçumu öðrenemedim Günlerce hasretiyle yanarken nasýlsýn yârim demedi
Aþk, gönülde hasretiyle böylece yanmakmýþ Karþýdan bakanlarýn niyeti caný yakmakmýþ Anlayamadým o yâri ben nerelerde kalayým Demedi ki ey sevdiðim yanlýþ anladým gel yaraný sarayým Günlerce hasretiyle yanarken nasýlsýn caným demedi
Kýrdý elleriyle gönül dalýmý kýrdým demedi Bir tatlý lokmayý tatlýlýkla bana yedirmedi Dedim ey sevdiðim bende eksik olan neydi sana yetmedi Eðdi baþýný önüne ne yüzüme baktý ne bir þey söyledi Günlerce hasretiyle yanarken bende yandým demedi
Gülveren’im bu aþkta sana bir mutluluk getirmedi Beþerim þaþarým yanlýþ söylerim dedim dinlemedi Kendisini ne çok sevdiðimi bilirken tebessüm etmedi Gidene þimdi diyorum kapým açýk veda dahi etmedi Günlerce hasretiyle yanarken canýn yanmasýn demedi Mehmet Aluç-Gülveren
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.