DELİ KIZ

Sabahýn erken saatleri,
Güneþ daha yeni doðmuþ,
Her yer ýþýl ýþýl,
Sýcak bir fincan kahvem ellerimde pencerem yarýya kadar açýk,
Ýçeriye hafif bir rüzgar giriyor,
Uzun uzun nefes alýyorum,
Bir kuþ ikide bir gelip balkon demirlerine konup gidiyor,
Bu kaçýncý gelip gitmesi saymadým.
Sanki bana bir þey anlatýyor,
Sanki acelesi varmýþ gibi,
Deli kuþ dedim dilimin ucuyla,
Sonra gülümsedim,
Aklýma gelmiþin,
Hep sana deli kýz derdim,
Sen güler ve bunu severdin.
Sonra kuþ gibi yüreðini hissederdim,
Ne güzeldi yüreðin,
Sevgi dolu.
Eylülün son günleri artýk,
Havalar serinledi,
Ortalýk sararan yapraklarla doldu,
Ömür gibi iþte
Yine eksildik.
Sen bilmezdin arkandan hep cimcime derdim sana,
Hiç büyümemiþ küçük bir kýz,
Bende hep çocuk kalmak istemiþimdir,
Çocuklar sevgidir,
Çocuklar dostluktur barýþ dýr.
Bak sokak dan simitçi geçiyor,
Balkona geçip simit alýyorum,
Simit taze olunca severim yanýnda helede beyaz peynir,
Olsaydýn bölüþürdük diyorum,
Ah be deli kýz þimdi uzaklarda sonbaharda,
Hazan denen bir mevsimde býraktým seni,
Yüreðindeki sevgiyle,
Mesafeler uzak olsa da gönlüm sana yakýn,
Yine kahvemi soðuttum bak,
Yine sana dalýp gittim,
Sen olunca her þey ikinci sýrada kalýyor.
Öpüyorum seni,
Sevgimle kal diyorum,
Bak iþte küçük kuþ yine geldi,
Simidimden küçük parçalar kýrýp balkona atýyorum,
Kýsmet bu,
Deli kýz,
Kýsmet bu......
____Cengiz Yýlmaz/Þiir Baba/29/09/2019
Sosyal Medyada Paylaşın: