Seni sevmiþim yoðurt yer ayran içer gibi Asumanda hilalim ummanda tuzlu köpük! Gönlüme yar olmuþsun kendimden geçer gibi Kalbimde sona ermiþ ne varsa bölük pörçük!
Eridim kar olup da kalbimde þemsin nar ya Eridim lav döþünde yakan ateþin yar ya Eridim ter içinde her nefesin eter ya Aþkýndan baþým döner, huzurum olur beylik!
Ummana sýðmaz oldum asumansa göz kýrpar Cývýl cývýldýr orman, her yerde ceylanlar zýplar Aþkýna hasretten yar, saman olmuþ ya saplar Çölümü sarmýþ yangýn, baþým gezerim eðik
Buluþalým Cendere Köprüsünde gel gülüm Bekliyorum ümitle, elde lale sümbülüm Adýyaman þahittir ötmez sensiz bülbülüm Nemrut’u bile sarsmýþ halka vermiyor dirlik
Köroðlunun daðlarý söyler bizim türküyü Karacaoðlan der ki beni sarar büyüsü Zalimler güdermiþ hep aþýklar sürüsünü Kavuþmasýn diye de kalbe açarmýþ göçük!