GÖNÜL.

Aç susuz sefil hep dolanýr.
Yaðar yaðmur sular bulanýr.
Herkes kendin bir adam sanýr.
Sana padiþah lal olur gönül.


Kendini vurur kayalara taþa.
Bazen uþak olur bazen paþa.
Hürmeti bilmez kalkar baþa.
Yaðar yaðmur sel olur gönül,


Bazen konuþur kötü lisaný.
Kýp kýrmýzý olmuþtur her yaný.
Tanýmaz kimseyi sýr dünyaný.
Sevgi saygý gül olur gönül.


Fehmi.
Bazen aþýk olmuþtur libasýna.
Hayalle gider gam deryasýna.
Kendini benzetir kuþ kafesine.
Dilenciler padiþah olur gönül.

Sosyal Medyada Paylaşın: