hayallerin aksini aralayarak sonbaharý arþýnlýyor gözlerim sahteliði kalýplaþmýþ yüzlerle kanlý topuklarýma aldýrmadan yürüyorum bu yolda iki yakamda suskunun saç örgüleri
olmazlarýn konuþulduðu yokoluþlar koðuþuna yapýþýyor ruhum sancýlar teðelliyor soluðumu omuzlarýmý mesken tutmuþ onulmaz karanlýklar ya ismi silik bir esirim burada ya da gardiyanýyým ömrümün -ürküyorum ellerimin cüretinden