Sensizliðin ilk adýmlarýný yaþýyorum gözlerinden uzak bir yerde, Umut göz kýrpar mý mýsralarýma bilmem ama tenimde tebessümün kaldý bende , Yorgunluk hiç bu kadar aðýr gelmemiþti bedenime, Ve sözlerin ok gibi saplanmamýþtý yüreðime... Maziden kalan yaralarým var bir türlü kapanmak bilmeyen, Gecelerden kalan efkarým var içimi nahoþ eden, Yarým kalan þiirlerim var Þairini tükete tükete bezdiren sen, Ve uçurumlarda kalan umutlarým var aramaktan kendini kaybeden ben... Ey sözcüklerin arasýna gizlenen Dilba Haným! Özgürsün artýk ,çünkü Seni içimden terk ediyorum, Bir dahaki sayfalarda yalnýz kalman dileðiyle, Hüzünle kal...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emin Herki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.