Vefa!

Vefa!

Bülbülün figanýnda kurumuyorsa bir gül
Gülde vefa arama, boþa aðlama bülbül
Hasretini çekmeyen yara yaslanma sakýn
Hasret ortak olmalý, sakýn aldanma gönül

Býrakýp girmiþse o,dönüp arkana bakma
Hicran sarar geceni umutlarýný yýkma
Ýçini kemirir dert,sakýn kafana takma
Ne içten içe aðla,ne gülümse nede gül

Fidan rüzgara inat çiçeðe durmuyorsa
Yürek kör yürek saðýr, aþk ile vurmuyorsa
Miski amber olupda etrafý sarmýyorsa
Daðda boþuna açar, boþuna kokar sümbül

Cefayý seven bilir,sefayý tatmaz garip
Geceler cam kýrýðý, neþeye yatmaz garip
Yüreðine kazýmýþ adýný atmaz garip
seven yüreðe acý,seveninden bir ödül

Dalda çiçek kurudu, yaðmadý damla yine
Ýkrarýný unutup,dönmezse canan sana
Bizde ihanet derler, bugününe ve düne
Ucuna gelen sözü,söylemez mi hain dil

Hani canda can idim,devranda neler döndü
Hani sönmez diyordun,bu ateþ erken söndü
Yürek ayazda þimdi, aðustosta su dondu
Sandal yürütmez artýk,ne su kaldý nede göl

H. Iþýk. 28/9/2019-
Sosyal Medyada Paylaşın: