YALNIZLIĞIN SESİ (611.)
Sen bilirmisin yalnýzlýðýn
Ne demek olduðunu
Haykýrdým beyaz kaðýtlara
Bir bir döktüm içimi
Kavuþmadý kirpiklerim birbirine
Uykusuz bir gecenin ardýndan
Sabaha dek
Karanlýðýn kuytusunda
Þafaðýn sökmesini bekledim
Doðdu gün þafakla birlikte
Her yeni gün bir umuttur bilirim
Yetim ruhumla birlikte
Bekledim yeni umut doðacak diye
Nasýl da bitti gün akþam olmuþtu yine
Hüzünler doldu içime
Tam bitti derken bir kýpýrtý içimde
Biraz volkan biraz sýzý
Ahlar feryatlar titretti arþý
Þarkýlar düþtü birden dilime
Makam ruhun notasýndan
Kimi hicaz kimi hüzzam makamýnda
Vurur kalbime kalbime
Dayanabilirsen dayan
Sanma ki dili yok suskunluðumun
Çözemediðim binlerce kördüðüm
Çözebilirsen çöz hadi
Ne neþe ne huzur kasvetli zulüm
Dilimde dualar gönlümde hüzün
Ardýndan bakarsýn bir kahýr sevinç
Yalan dünya etti talan
Yok acýnýn üzüntünün dili
Haykýrýrsýn içinden sessiz sessiz
Kimseler görmez kimseler duymaz sesini
Yüreðine yapýþmýþ yokluðunun izi
Atabilirsen at silebilirsen sil haydi
Anlatmasý zordur hislerini
Böylesine acýmasýz bir dünya
Kayboldum o koca dünyada
Kim bilir daha neler var sýrada
Yalnýzlýksa eðer yolun sonu
Nedir bunca telaþ bunca çýrpýnýþlar
Yalan dünya yalan her þey boþuna
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.