Öldürecektim seni bende; kendimde o gücü bulabilseydim eðer... Sindiremeyecektim senden kalanlarý benden uzak mezarlara koymaya! Diyar diyar dolaþýp yine içime gömecektim seni en sonunda...
"Ben demiþtim" diyenlere, üzüntümü belli etmemek için kuþandýðým, mekanik tebessümlerimin ardýndaki yaþlarla sulayacaktým taze mezar topraðýna ektiðim çiçekleri...
Ama ben seni içimde öldürmeye kýyamadým.
Elimden gelseydi unutacaktým seni. Gözlerimden silecektim hayalini ve dilimden adýný.
Duman duman atacaktým seni bu þehirdeki tüm bacalardan; ama soluduðum havaya karýþýp yine dolacaktýn ciðerlerime.
Ama ben seni incitmeye de kýyamadým....
Ne kadar çabuk geldi ayrýlýk... Oysa daha yeni baþlamýþtýk birbirimize ayak uydurmaya, daha doðrusu ayak uyduramamaya.
Nedensizliklerin iç çekiþlerini dinlerken vedalar bozdu suskunluðumuzu. <******>
.Bana mýydý kýzgýnlýðýn yoksa kendine mi anlamadým... Kaçar gibi veda ettin... Oysa ben seni sevmelere doyamadým!!!
Öldürecektim seni.. incitecektim seni.. Unutacaktým seni... Ama ký-ya-ma-dým.
Oysa ben seni sevmelere doyamadým!!!
Zaten ben seni unutmaya da kýyamadým.....
Ayþe ERGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
gece gözlüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.