GÖZLERİM EYLÜLDE AĞLAR !..

Bir Eylül þarkýsýydý uzaklarda hüzünlü,
Burkulmazdý yüreðim,tutsaydýn ellerimden.
Uzak bir hasretin içinde sensizim þimdi,
Yüreðimde aþkýný böyle taþýrken seninle...
Ayrýlýðý sunma ne olur, gel yine.

Anýlarým ýslanýyor Eylül yaðmurlarýnda,
Sevmek kadar kolay olsaydý ayrýlýklar,
Hiç böyle yaþ dökermiydi gözlerim...
Belki birgün diyorum kendime, belki birgün,
Bayram çiçekleri açar,benimde gönlümde.

Yüreðimi almýþým avuçlarýma,intihar düþüncelerle,
Geceler zehir zýkkým,sabahlar sisli þimdi,
Bir baþýma kaldým acýlarým ve ben.
Gözyaþlarýmla sulandý,geçen tüm ömrüm !
Sabrýmýn bile sabrý tükendi.

Eylüller di bana ilham veren yaþatan,
Þimdi ayrýlýk yaðmurlarý yaðýyor Eylüle,
Kalmadý Baharýn bence hiç güzelliði...
Çaresiz ellerim boþ !
Yapayalnýz akþamlar!
Öyleyse ne manasý var,
Yaþamanýn !..

Aygün Deniz 27.09.2019
Sosyal Medyada Paylaşın: