.
..
...
kalbinin sokaklarý,
buz kesen ayaza iter beni.
sabaha yakýn saatlerde dar
bir koridordan süzerek, döker
þehir çöplüðüne.
gelir,
akbabalar tüner;
þeffaf,
kokusuz,
bertaraf edilmiþ düþlerimin üzerine.
bir yaným acýyla kývranýr durur,
diðer yaným çocuk masallarýnýn sarhoþluðunu yaþar göðsümde.
gölgesi kalbimin,
anlarým ki cam kýrýðý ve
grileþir yosun tutmuþ denizler.
ufuklar ki,
bitmek bilmez enginlerdir onlar.
isterim ki hep söz konusu ol,
hep kal! hiç gitme.
geri döner belki bahar yaðmurlarý
þehrin sokaklarý kalbin olur.
yeter ki dur biraz daha,
gün bitmeye yakýn dönersin içime,
acele etme.
...
fark ettim de,
ne zaman dokunsam sesine
sesin üþür parmak uçlarýmda.
habersiz,
þehirler düþer
gökyüzünden.
bir uzaklýk baþlar sana doðru,
uykusuz gecelerin sabahýnda.
dur!
sakýn gitme.
izin ver zamaný güdeyim kestane renkli saçlarýnda.
de ki bana "aþk mýdýr bu? gözlerinde gördüðüm.
nedir bu haller? "
...
sen þiir ol,
ben þair.
bilirsin,
kýsa günlerin ertesi hüzündür
ve bazý þeyler hep sonradan gelir baþýmýza
"sen baþýma gelen en güzel þeydin bu hayatta."
...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.