VERÝN BENIM BABAMI
Yýl 1987 de günlerden son hafta baþý
Saðýmda solumda bak sen yoksun babam
Güneþte üzüntüden saklanmýþ sanki
Rüzgâr esemiyor bak ortam karanlýk
Sessizce kalabalýk kapýyý sarmýþ
ellerim yüreðimde kim için bunlar
Neden gelmiþler diye soramýyorum
Sesim düðümleniyor içim karanlýk
Eyvah olsun bunlara neden gelmiþler
Ne istiyorlar bizden niçin gelmiþler
babamý getirdiler bak iþte araba
Ayaklarým titriyor her yer karanlýk
Amcam dayým gelmiþler sevineyim mi
Yoksa bu kara kýþta dövüneyim mi
Babamý götürmeyin ben öleyim mi
Bakamýyorum babam gözüm karanlýk
biz den gücü almayýn dedim ise de
babamý götürmeyin dedim ise de
O daha çok genç verin benim babamý
Dayanamýyorum ben, her yer karanlýk
çok küçüðüz, be babam birakma bizi
aksam mendille fýndýk kim getirecek
Sensiz ne yaparýz ki öksüz kaldýk biz
Iþýðýmýz söndü bak her yer karanlýk
SEVGÝ BULUT
BULUTLU GÜNLER
27.01.1987
SAAT 05 00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.