ÖZLEDİM ANAM

Cefalar çektirdim, çocukken anam
Ozaman yaramaz çocuktum aman
Tezek sobasýnda tüterdi duman
Bulgur pilavýný özledim anam.

Ekmek aþý yapar oturur yerdik
Harmaný savurur yele verirdik
Üstüne buz gibi ayran içerdik.
Tarhana çorbaný özledim anam.

Hedik kaynatýrdýk kara kazanda
O günü arýyom bu gün zamanda
Þehir unutturdu köyü ne fayda
O yýllarý bir,bir özledim anam.

Çýra ýþýðýnda bulgur çekerdik
Aðustos ayýnda ekin biçerdik
Tarladan evlere yorgun düþerdik
Yavrum deyiþini özledim anam.

Suya çimdirirdin sulukta bizi
Ýki oðlu vardý dört tane kýzý
Benden baþkasýný görmezdi gözü
Özellikle beni düverdi anam.

Sevmezdim anamýn bir huyu vardý
Cevizle bademi küpe saklardý
Yusuf,da onlarý bulur haklardý
Zýkkýmýn kökünü ye derdi anam.

Çocukluk yýlýmý yaþýyamadým
Boþ kalýp kafamý kaþýyamadým
El gibi saçýmý tarýyamadým
Kel aynak kuþuna benzedim anam.

Tükendi ömrüm sarardý soldu
Köyden ayrýlalý otuz yýl oldu
Oðluyun Allah,tan muradý buydu
Gelirsem bir daha düvenmi anam.

Yusuf KAPTAN.
Sosyal Medyada Paylaşın: