bana bakan yüzünü görürdüm saat çiçeðim
bendeydin
diðer yüzünde kaç kiþi
seviyordu rengini
insancýl deyip geçiþtiriyordum
bu bilgiyi
nasýl tutunurdu rüzgâr sende
güzel bir þiir kitabý gibi okunurdun
kaç kiþi masa kurardý çevrende
kaçýnýn ruhuna dokunurdun
ýlýk çay olup
akardýn boðazlarýndan
ne renktin bilirdim
tercih ederdim bana dönük olaný
diðer renkler öykü olur okunurdu
sevdiðin güzellikte
sonbahar geldi hani
sarar kuru da kal diyemiyorum
öyle insan insan bakar ki
yapraklarýn..
25. 09. 2019 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.