dünyayý tek kiþilik uykusundan uyandýran pastoral bir büyüydü aramýzdaki bulut dansý. sen yanýlgý dedin bu deltaya, bense aþk. kim bilebilirdi, bir yapraðýn güz rüzgârlarýnda öyle sokak sokak tenhalýkla çürüdüðünü. hepsi bu: tanrýsal bir boþlukla kendini hatýrlatan suskuya yatmýþ bir aðzýn avutulmamýþ yaðmurlarý
yer yarýldý sevgili, bir uzun çýkmaz yola günaydýn!
Öpülmemiþ Þehlâ (Sayfa 31))
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hıdır IŞIK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.