SENSİZ HÜZÜN YAĞMURLARI İNİYOR AKŞAMLARIMA

Bilmediðim hüzünler kapýmý çaldý,
Hasretinle acýlar içindeyim tarifsiz.
Tanýyamýyorum artýk þu aynadaki ýslak bakýþlarý,
Daha önceleri dost gibiydik o gözlerle.
Ýçimdeki sevinçler mavi kelebeklerdi,
Þimdi mevsim Sonbahar ve kelebekler yok !
Tarif edemeyeceðim yaralar içindeyim.

Ne zaman bir þarký duysam,ayrýlýklarý anlatan,
Boðulurum acýlar denizinde hiç çýkamam.
Geçtim her umuttan,nasýlsa hep hüsran,
Ýçimde dört mevsim,hep sararmýþ hep hüzün.

Biliyorum sevmek denen kelime tuzak bana,
Çaresizliklerin içinde kaybolurum,
Soldu bahar çiçeklerim,yaðmursuz iklimlerde...
Dudaklarýmda hüzün þarkýlarý,yüreðim yangýn !

Beklemek haram artýk umut ufuklarýnda,
Duyarlýlýðýný yitiriyor artýk hislerim,simsiyah akþamlarda,
Kýzgýn þiþler daðlýyor gözlerimi...
Gözlerim sana hasret.

Þimdi þarkýlar hüzün veriyor yüreðime,
Þimdi þarkýlarda tarifsiz bir acý var.
Ýsmini hiç dudaklarýmdan hiç düþürmediðim yar !
Sensiz yine hüzün yaðmurlarý iniyor akþamlarýma.
Þimdi sen ;
Ýçli bir hüzzam þarkýsýn yüreðimden dökülen.

Aygün Deniz 22.09.2019
Sosyal Medyada Paylaşın: