YERİNDE KAL ÇOCUK

Ben miyim sadece bir türlü büyüyemediðini düþünen?
Kýyýda köþede çocuk filmleri izleyen?
Yýllar, yýllar sonra tekrar leblebi tozu bulduðu için el çýrpan,
Ben miyim acaba sadece?
Gözlüðünün üstünden bakanlar eleþtirdikçe,
Þüpheye düþmüyor deðilim.
Boþa geçmiþ hayat diyorlar buna.
Bense, seviniyorum gaspettirmedim diye hayatýmý.
Hoþça vakit geçirmeyi ,yeðliyorum lükse.
Sýkýntýlarýmý aþaðýya çekiyor terazide özgürlük.
Üste çýkýyorum.
Kimseler görmese bile;
Ben bulutlarýn üzerinde duruyorum.
Realist ol, diyorlar.
Yahu bir tek ben mi bu cümleye sinir oluyorum?
Baþardýðým ne varsa, hayalperestliðimin üzerinde yükseliyor.
Ona da; ne var ki, diyorlar.
Onlar baþka dürbünden bakýyorlar.
Çalýþmanýn en büyük kölelik olduðunu düþünüyorum.
Aþkla yürümekten yanayým her zaman.
Aþkla okumak,
Aþkla yazmak,
Aþkla hayal kurmak...
Ben bundan mutlu oluyorum.
Birileri bana; hiç büyümüyorsun, diyorlar.
Olsun.
Çocuklar deðil mi her daim oyunlarda kahkahalar atanlar?


Sosyal Medyada Paylaşın: