Yaz Beni

Sürsün hükümranlýðý hunharca zilletin
Kötülerden deðiliz ki bu iyi bilinsin
Geçer kýþý da hayatýn, yaþamsa yazýn
Essin bakalým zorbalarýn rüzgarý, dokunmaz bize
Aldýk ta en baþtan duruþu yýkýlmayýz þimdi de.

Ýster dönsün fevri beþerin, batýl olsun en önde
Hakkaniyet, güzellikler kalsýn sonda, geride
Yaðmurlar yaðsýn duayla, açmasýn çiçekler
Bu gidiþatý görür elbet bizim gibi yürekler.

Dönsün zamanýn çarký beyhude,
Bekleriz biz de sonunu sabýr ve teslimiyetle
Gitmez boþa, hakla çýkýlan yolda kan ter
Güzelliðin baþladýðý yerde, çirkinlik sona erer.

Dolsun da sabýr kabý azami, akar dýþarý
Yarar koymazsa bir duygu, olur haþarý
Düþünceleri de güzeldir kamilin, duygularý da
Hayra çýkar bir yol bulunur, eninde sonunda.

Ey bahtým kilit misin, sen ne bilinmezsin
Vefalar yeter bana, artýk beni üzemezsin
Düþünmedik asla nefsi, düþmedik ki biz hýrsa
Kolumuz asla harama uzanmamýþsa
Bu duruþ verir bize tebessüm, elbet sonunda

Rahmeti eksik olmayan düþte olmak isterim
Þerden sýyrýlþmýþ ibadet hakiki derim
Ýzleri kalsýn geride dostça muhabbetlerin
Açan çiçekte, serinleten yelde olmak isterim.

Gönle giren ne büyük duygular, düþler var
Asýrlar geçse de üzerinden bunlar eskimez, hep kâr
Anýyorum yad ile tarihi, yazýlmýþ destanlar
Bizi millet yapan þu güzide harca bakýn
Damla da olsa katýn beni, ölümüne varým.

Uzanýrsa el düþküne, o ne güzel el
Konuþursa doðru konuþsun ve tatlýca dil,
Uzaklaþsýn kinler zeminden, barýþ zuhur etsin,
Takýn beni de kanadýna o güvercinlerin
Mutluluk katacak yolda ben, elbette varým
Edilen dualar güzel, bunlar da kârým.

Olayým elinde kalem o minik ellerin
Yazarlar hem de ne güzel, görür ve imrenirim
Eþsiz güzelliðiyle tablolara yansýyan memleketim
Ýçinde ben de olayým,daha ne isterim.

Oðuzhan KÜLTE



Sosyal Medyada Paylaşın: