Gün doðmuyor sanki bana, Ýçim buz gibi, Ya da ateþ gibi yanýyorum, Bilmiyorum?
Yarýnlar yok gibi geliyor sanki bana, Yalnýzdým, Yine yalnýzým,hep yalnýzým, Yine hüzün, Yine aðlamak,
Eylül gelmiþ, Yapraklar sararmýþ, Bir bir dökülürken, Sanki beni bilinmez bir yola sürüklüyor, Gözyaþlarým bir taraftan sevdam derken, Vuslat yine yok olurken, Yoksa düþ mü bunlar diye sorarken?
Ayrýlýðýn acýsý gün be gün, Sessizce yüreðimi daðlarken, Konuþan martýlarý duyamazken, Güzel mavilikleri görmezden gelirken, Susan piþmanlýðýmdan, Kalbim sendeyken, Kal gitme diyemezken, Zaman yok olurken,
Sakýn aðlama diyen olur mu? Yine ben,yine ben, Hep ben! Gül…
Sosyal Medyada Paylaşın:
canseven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.