hani o gece var ya yýldýzlarý seyredecektik ikimiz þimþekler çakmaya baþladýðýnda yaðmur tanelerine karý þandý göz yaþlarýmýz buruk bir ayrýlýktý bizimkisi kýsa sürecek demiþtin ellerimiz kenetlenmiþ gözlerimiz mühürlenmiþti gidiyordun buralardan son konuþmamýz olduðunu bilemeden tatilde geleceðim dönüþümü bekle dedin sensizliði ne býrakýverdin beni gittiðin o Anadolu köyünde öðrencilerinle olan birlikteliðini ve de mutluluðunu anlatýrdýn mektuplarýn da bir süre sonra onlar da kesildi bir daha dönmedin sen de geri hayat koparmýþtý bizi bizden senin mutluluðun benim de mutluluðum du kopmuþtum ben de köyden ayni dünya da baþka yerler de bulduk kendimizi bize olacak ayrýlýk mýydý bu seni bilmem ama yaþama tutunmaya çalýþýyorum zor da olsa ben
Nazmi Þenusta. Orhangazi/ BURSA.21.09.2019.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZMİ ŞENUSTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.