YAĞMURUN KOKUSUNDA

Gözyaþlarýmla kucaklaþýyor damlalar
Aldýrmýyorum ýpýslak düþüp diz çökmelere
Sen cama vuran damlalarý izlerken kahveni içip
Bir yok oluþ hikâyesinden habersizsin
Bilmez misin canýmýn içi, vazgeçilmez düþmaným?
Yaðmurun kokusunda senin sesin var
Hep demez miydin bana yaz geceleri?
Sonbahar gelse de yaðmurda dolaþsak diye
E ne oldu þimdi? Deðiþen, tükenen bir þeyler mi var?
Benim çaresizliðim, senin içinde yanan gür alevler
Duyulmuyor mu aðlamaklý sesim, ölüyor muyum?
Yaðmurun kokusunda býkkýnlýk var bugün
Çað açýp kapatan bir býkkýnlýk, yýkýlýþýn resmi
Bu yaðmurla tüm âþýklar aþktan ümidi kesti
Yaðmurun kokusuna kan karýþacak bir gün
Kader denen cellat bu sefer ikimizi seçti
Koskoca þehirden iki aþýk, iki maktul geçti
Sosyal Medyada Paylaşın: