Yaz Demiyorsun

YAZ DEMÝYORSUN
Seviyorum demedin, sana darýldým
Yine terk edip gittin, inan kýrýldým
Ýnan ki beklemekten, artýk yoruldum
Yalnýzlýðýný bana, yaz demiyorsun

Yanýk olan kalbime, gelip de girdin
Býrakýp gittin beni, kaderim bildin
Acýdan ýstýraptan, baþka ne verdin
Mutluluðunu bana, yaz demiyorsun

Sevgilim mutluluðu, bulurum sende
Ýnan ilk günkü gibi, hala kalbimde
Dostluklar belli olur, her kötü günde
Dostluðumuzdan bana, yaz demiyorsun

Bir tanem ben seni, ölesiye sevdim
Sana ben kalbimi, hayatýmý verdim
O güzel sevginle sen, kalbime girdin
O kalbinden bir haber, yaz demiyorsun

Bilemezsin ne kadar, severdim seni
Dertlerimi kalbime, gömdükten beri
Gel artýk gel yanýma, kahretme beni
Dertlerini sen bana, yaz demiyorsun

Hasretin bu gönlümde, yara açýnca
Çaresiz kaldým, akýl baþtan kaçýnca
Bütün sýrlarý, ortalýða saçýnca
Dertlerini sen bana, yaz demiyorsun

Sen verdiðin o sözden, niye cayarsýn
Bir gün yalanlarýný, bir bir duyarsýn
Ýnan bu ayrýlýða, çok gün sayarsýn
Dertlerini sen bana, yaz demiyorsun

Mutluluk nedir, sen onu bilemesin
Kalpten sevdiðine, deðer veremesin
Gel desem yanýma, yine gelemesin
Özlemini sen bana, yaz demiyorsun

Gönülden sevdiðimi, suç mu sayarsýn
Gönlünde sevgi yoksa, neye yararsýn
Beni nasýl yaktýnsa, sen de yanarsýn
Özlemini sen bana, yaz demiyorsun
(0249) Temmuz 1983
Þair Midayet Kara


Sosyal Medyada Paylaşın: