PANOROMA
PANOROMA
Zannettik ki; ‘’ideal’’ her þeyi çözer!
Muallim Mekteplerini bitirenler,
Köylerde çalýþmayý istemediler…
Kimisi, toprak altýndaki in görünümünde,
Badana edilmiþ meskenler içinde.
Kimisi de sýrf kýþýn sýcak oluyor diye,
Koyunlarla yatýyordu iç içe.
Caným memleket!
Ýþte böyle bir tezat içinde…
Köylere hâkimdi, basit bir hayat tarzý.
Yýllarca insan hayatý, hiçe sayýlmýþtý!
Çoðu, ölüm korkusu içinde…
‘’Garibim’’, sýtmaya çoktan razýydý…
Karasaban, bilemedin kaðný!
Öküzü, ineði, davarý olan
Kendini, hissederdi çok þanslý…
Hastalýk býrakmaz iki yakasýný;
Biti, piresi, sýtmasý, veremi
Sanki olmuþ asýrlardýr ‘’kaderi’’…
Çýkamayýnca iþin içinden,
‘’Sabýr gösterip, tevekkül etmek’’
Düþmez ebeveynin dilinden…
Mezun olsa da Muallim Mektebinden,
Köy, köyülü bu haldeyken,
Kimse ayrýlmak istemez,
Yetiþip büyüdüðü þehirden…
Köye, köylüye hizmet
Yine köylü çocuklarýna düþer!
Askerdeki onbaþýlar, çavuþlar
Köy Eðitmen Kurslarýna gönderilirler…
Baþarýlý olunca bu uygulama
Bin dokuz yüz kýrkta
Köy Enstitüleri açýlýr
Anadolu bozkýrýnda...
Salih KOÇ
12 Haziran 2019 / Büyükçekmece
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.