İNAN

Kim istemez þimdi dingin dip köþe,
Þöyle aðaç çalý bir kitap kahve,
Ýçimdeki bir ses gidelim der de,
Ýnan muhtaç gönlüm kendim kalmaya.

Þu þunu demiþ vay bu bunu demiþ,
Kabuðu doldurmaz kul yine germiþ,
Dünya denilen þey ne garip yermiþ,
Ýnan muhtaç gönlüm kendim kalmaya.

Alsam baþýmý da çare kaçmakta,
Solusam derinden karþý yamaçta,
Olsa da bedenim karaca kýþta,
Ýnan muhtaç gönlüm kendim kalmaya.

Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın: