Gün geldi Dilimi susturdum Ardýnda çýrpýnýrken… Kanadý kýrýk bir kuþ gibi Çýrpýndým durdum… Susmayý öðrettim kendime..! Kalbim bu denli acýyorken Oysa öznesi sendin bu yüreðin.. Ben sensizliði Anlatamazken yüreðime Savaþtým… En çokta da kendimle Geçeceðini umuyordum Ama geçmiyordu Azalmýyordu bile sancýsý. Sen giderken… Yüreðimi susturamazken Dilimi susturmayý öðrendim. Çünkü gitmiþtin Artýk kelimelerim kifayetsiz Duygularým kimsesiz… Gidiþin o gidiþ… Sessiz sedasýz Ve vedasýz...
Yeliz Algül 18.09.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
yelizalgul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.