SON DÖVENİN TÜRKÜSÜ

SON DÖVENÝN TÜRKÜSÜ

Hiç türkü dinledin mi; çakmaktaþlý dövende
Veya annenden mani; ezgisi köy aðzýyla
Ya, dövenle dönerken, kýzgýn güneþ tepende
Özgürlük bekledin mi, ürün almak hazzýyla
Rüzgârýn efkârýnda, harman yeri tozuyla!

Gün bitse de iþ bitmez, köylük yeri hep böyle
Sapý, daneyi ayýr, yanýk türküler söyle
Týnaz yýðýlýr, umu büyür gülþence öyle
Gelecek kaygýsý var, eðrisiyle düzüyle
Okuma sevdasý var, ana gönlü gözüyle.

Ürün dolu ambarlar, samanlýkta samanlar
Ne güzeldi o günler, umu yüklü zamanlar
Emek kokan, ter kokan, bereketli harmanlar
Eþek, at koþtuðumuz; geçmiþin gül yüzüyle
Ne güzeldi o günler, insanlýðýn özüyle!

Topraða insan olmak, emek vermektir sihir
Baþaktan; buðdayý ve samaný ayýran sýr
Yaþama asýlmaktýr, açlýðý gidermektir
Son dövenin türküsü, anýlarýn tuzuyla
Karýþmýþ zamana, göç yollarýnýn tozuyla…

GÜLÞEN ÞENDERÝN


Sosyal Medyada Paylaşın: