KIRLANGIÇLAR DİYARI

Çok kiþinin baþýna gelen insani bir durum
Deðimlidir sizce de...
Gün gelir Ýçinde bulunduðun her þeyden
Hatta daha çok kendinden kaçma isteði…

Ýç sesinden çýt yoktur artýk
Gönül teli en sevdiðin þarkýyý terennüm ederken
Susmuþ
Yüreðin sevmeyi bile unutmuþtur

Melekelerin yerinde olduðu halde
Sen kendinden geçmiþsindir

Gözlerin anlamsýzca boþluða dalmýþ
Batan günün o muhteþem rengi dahi
Gözlerinle buluþamamýþtýr

Bedenin yýllarýn her türlü yorgunluðunu
Hissedemeyecek kadar uyuþmuþtur...

Ve iþte tam bu sýralarda kendini atarsýn
Bilmediðin diyarlara
Kendinle hesaplaþmayý bile unutarak…
...

Benim bu diyarým biraz da Kýrlangýçlar diyarý...
Sabahýn belli saatlerinde kocaman bir topluluk halinde

Binalarýn çatýlarýna evlerin balkon demirlerine
Dokuna dokuna selamlarlar sizi özgür ve mutlu…

Güneþin kýzýllýðý balkonuma vurmaya hazýrlanýrken
Yaþarsýnýz bir kez daha ayný seremoniyi
Bu da iyi akþamlar vedasýdýr belli ki...

Böyle bir günün sonunda az da olsa döndüm kendime…
Ve;
Yaþýtlarýmýn sokakta oynadýðý bir çaðda
Basma perdeli açýk pencereden
Nefis yemek kokularýyla birlikte sokaða yayýlan
Ve O zamanlardan hayraný olduðum bu þarkýyý hatýrladým...


Kalbimi bezlederim minnet-ü zevk-e
Dilesen dilesen dilesen
Bir muhabbet kuþu da ben olurum
Sev diye sen
Sevgimin meltemidir
Þimdi þu ruhumda esen
Ah esen

Zeki MÜREN 1951


















Sosyal Medyada Paylaşın: