var olmanýn bir sancýsý vardýr ki hiç sorgusuz yakar ellerini...
// bir kadýn belirir pencerede, soluk benizi kahve gözleriyle yeni derilmiþ çiçekler ellerinde gözyaþlarýnýn serinliðinde þarkýlar mýrýldanýr, beceriksizce... her bahçývan oynayamaz kelimelerle çiçekler derilemez gönlün keyfince...
//
kulaklarýmda bir eski zaman týnýsý dýþarýda kopuyor kýyametin kýzýlcasý hayatý týkamýþ kan pýhtýsý...
uzaklarda baþlayan þarkýlar, ve bilinmedik bir adam zorlanýrken muhayyilemin sýnýrlarý hayal etmeye çalýþýyorum gökyüzündeki insanlarý...
//
onca bozulmuþ dünya arasýnda, gözlerin hangi topraðýn mahsülü? kýrlangýçlar mý getirdi ellerini? nasýl da yakýþtýrýyorsun sözlerine ölümü... Sosyal Medyada Paylaşın:
süreyya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.